Wyższe sfery
Trudno jest dokładnie określić, kiedy i gdzie wynaleziono stołek barowy, jednak najbardziej prawdopodobnym wytłumaczeniem jest to, że powstał on na bazie ławki. Przykłady podobnych do stołków barowych siedzisk znaleziono już w epoce kamienia łupanego. Dzięki zastosowaniu podwyższonych siedzisk ludzie odróżniali się w widoczny sposób od królestwa zwierząt, podkreślając swoją dominującą pozycję.
Dowody na istnienie stołków barowych znaleziono następnie w starożytnych grobowcach chińskich, a później w starożytnym Egipcie. Egipcjanie używali zarówno tradycyjnych krzeseł, jak i stołków barowych. Wysokość nie miała znaczenia, ale samo korzystanie z krzeseł było zazwyczaj zarezerwowane wyłącznie dla osób o wyższym statusie społecznym. Wzorzec ten obowiązywał do czasów renesansu, kiedy to krzesło przestało być tak naprawdę przywilejem tylko dla wyższych sfer. Podczas gdy w całej Azji, na Bliskim Wschodzie i w Europie trony były preferowaną formą siedzenia dla królów, w niektórych królestwach afrykańskich, takich jak w Ghanie, używano zdobionych stołków barowych w miejsce klasycznych tronów z oparciem i podłokietnikami.
Pierwotna forma
Wczesne stołki były zazwyczaj podparte na trzech rozłożonych nogach wpuszczanych do siedzenia w taki sam sposób, jak nogi wczesnych ławek. Bardziej rozwiniętą formą był stołek wykonany jak miniaturowy stół kozłowy, posiadający dwa masywne boki połączone znacznymi blejtramami, czyli ramami z profilowanych listem. Boki i blejtramy dobrze wykonanych średniowiecznych modeli były często elegancko gięte lub miały rzeźbione powierzchnie.
Stołki barowe z nogami w kształcie litery X, stanowiły powszechną formę stołków używanych przez ważniejsze osoby. Niekiedy były składane, czasami tapicerowane.
>> Hokery do wyspy <<
Ostatecznie najbardziej powszechną formą stołka stał się czteroramienny stołek stawowy. Cechą wyróżniającą większość taboretów przegubowych są obracane nogi, najczęściej lekko rozstawione dla większej stabilności, w formie bardzo zbliżonej do miniaturowych stołów. Nazwa odzwierciedla fakt, że taborety były wykonywane przez stolarzy, a nie przez tokarzy, którzy byli odpowiedzialni za prostszą odmianę stołka barowego, stojącą na trzech nogach.
Stołki przeznaczone dla bogatszych gospodarstw domowych były w przeszłości zazwyczaj tapicerowane, a style odzwierciedlały zmieniające się gusta. Dotyczyło to zarówno luksusowych tkanin, jak i bardzo ozdobnej stolarki. Niewiele osób wie, że ławki do toaletek i ławki do pianina można uważać za bezpośrednich potomków stołków. Ale w typowym nazewnictwie stołek najczęściej oznacza trójnogie lub czworonożne siedzenie bez oparcia lub z niewysokim oparciem, przeznaczone dla jednej osoby, wyższe niż krzesło i posiadające dodatkowe oparcie dla stóp.
Król popularności
Pierwotnie stołki wykonywane były wyłącznie z drewna, podobnie jak większość innych krzeseł. Ale rewolucja przemysłowa poszerzyła gamę stołków barowych i drastycznie zwiększyła popyt i ich popularność. Trafiły one, jako najpopularniejsza forma siedzisk, do barów i pubów – stały się wręcz nieodzownym ich elementem, jednocześnie tracąc swój różnicujący społecznie charakter. Stołki nareszcie łączyły ludzi, a nie podkreślały ich pozycję czy stan majątkowy. Obecnie można kupić stołki barowe wykonane z drewna, tworzywa sztucznego, metalu lub żywicy z pokryciem siedzeń ze skóry, aksamitu i innych materiałów do tapicerki. Nie ograniczają się już one tylko do pubów i restauracji; pojawienie się "baru śniadaniowego" w domowych kuchniach, a także multi funkcjonalnych wysp, doprowadziło do odrodzenia się popularności i użyteczności taboretów również w domach. I nic nie zapowiada, by ten trend stracił na sile w kolejnych latach. Dobrze więc zainwestować w solidnie wykonane stołki barowe, które będą służyć nam długo i które same w sobie staną się ozdobą wnętrza.
